Η χορήγηση κοκάλων στους σκύλους, σε μικρή ποσότητα και όχι ως τμήμα της καθημερινής τους διατροφής, έχει τους υποστηριχτές της, γιατί το κόκαλο είναι αναμφισβήτητα η απόλυτη λιχουδιά, που παρέχει διέξοδο εκτόνωσης και απασχόλησης του σκύλου. Η ιδιοσυγκρασία του σκύλου τον κάνει να αναζητά κόκαλα και να ευχαριστιέται καταναλώνοντας τα με την νοστιμιά των λιπαρών που βρίσκονται στο εσωτερικό τους (μεδούλι). Δυστυχώς όμως η κατανάλωση κόκαλων ενέχει και σοβαρούς κινδύνους, για την υγεία των σκύλων.
1) Σπασμένα δόντια
2) Τραύματα στη γλώσσα και στο στόμα, από τις μυτερές ακίδες που σχηματίζονται με την θραύση των κοκάλων
3) Φράξιμο του προς βρώσιν κόκαλου στην στοματική κοιλότητα, είτε στον λάρυγγα, στην τραχεία, στον οισοφάγο, που πολλές φορές μπορεί να χρειαστεί χειρουργική επέμβαση του ζώου για την απομάκρυνση του.
4) Πρόκληση δυσκοιλιότητας, που οφείλεται σε θραύσματα οστών που φράσσουν τμήμα του εντέρου, με συνέπεια να μην μπορεί να προωθηθεί το περιεχόμενο του και που πολλές φορές καταλήγουν τα ζώα πάλι στο χειρουργείο με εντερική απόφραξη.
5) Σοβαρή αιμορραγία από το ορθό, λόγω της τάσης και της πίεσης που ασκείται στην περιοχή στην προσπάθεια του ζώου να απομακρύνει την μάζα με τα κόκαλα.
6) Σε σπάνιες περιπτώσεις τρώση του εντέρου και περιτονίτιδα.
Έτσι λοιπόν , ένας υπεύθυνος ιδιοκτήτης που δεν θέλει να στερήσει την χαρά του σκύλου του στην απόλαυση ενός κόκαλου πρέπει να προσέχει και να εφαρμόζει κατά το δυνατόν τα εξής
1) Να έχει εξασφαλίσει εκ των προτέρων, ότι το ζώο του ξέρει να μασάει την τροφή του και δεν την <<ανασαίνει>>, καταπίνοντας την ατεμάχιστη κι αμάσητη, υπάρχουν τρόποι εκγύμνασης για αυτό.
2) πάντα να εποπτεύει το ζώο του την ώρα που ασχολείται με το κόκαλο και ΠΑΝΤΑ να ελέγχει των αριθμό αφοδεύσεων του ζώου μετά την κατανάλωση κοκάλων, ώστε να αποφευχθεί η δυσκοιλιότητα που συνήθως προκαλείται, εύκολη λύση για έγκαιρη αντιμετώπιση η χορήγηση παραφινέλαιου.
3) Η χορήγηση κοκάλων να είναι ανάλογη της σωματικής διάπλασης και της κινητικής δραστηριότητας του ζώου. Στην παραπάνω φωτογραφία σας παρουσιάζω τον Έκτωρα, που μπορεί και τρώει κόκαλα, γιατί ζει στην ύπαιθρο και είναι τουλάχιστον 30 κιλά και δεν έχει καθόλου οδοντική πλάκα παρά τα 8 του χρόνια. Αν παρόλα αυτά είστε ιδιοκτήτης ζώου που ζει μέσα σε διαμέρισμα σε αστικό περιβάλλον και θα θέλατε να προσθέσετε στην διατροφή του κόκαλα πρέπει ανεξάρτητα των συνηθειών του μετά να ακολουθήσει μια μεγάλη βόλτα για να διευκολυνθεί η κινητικότητα του εντέρου του.
4) Τα καλύτερα κόκαλα θεωρούνται του μοσχαριού, επειδή όμως μερικές φορές είναι μαλακά και τελειώνουν γρήγορα οι κατασκευαστές αξεσουάρ για σκύλους , επινόησαν τα κόκαλα από δέρμα βούβαλου που μπορούν να κρατήσουν το ζώο απασχολημένο για ώρες και χωρίς κίνδυνο για την υγεία του. Βέβαια κι αυτά μα μέτρο γιατί η υπερκατανάλωση προσβάλει τα νεφρά. 1 στικ περίπου 10 cm για 20 κιλά ζώου κάθε βράδυ κατά προτίμηση
ΥΓ. Στην φωτογραφία ο Έκτωρας , 8 ετών που ζει σε θερμοκήπιο και αρκετά συχνά τρώει μοσχαρίσια κόκαλα και δεν έχω καθαρίσει ποτέ τα δόντια του.
Προσοχή λοιπόν στην κατανάλωση κοκάλων και ιδιαίτερα αυτό το διάστημα που ακολουθεί γιατί ....μόνο ο Χριστός Ανέστη......κι αυτό κατά τας γραφάς.
Για οποιαδήποτε διευκρίνιση επικοινωνήστε μαζί μου.
Εάν σας άρεσε το άρθρο ή πιστεύετε ότι θα είναι χρήσιμες οι πληροφορίες σε γνωστούς και φίλους σας, μην κρατάτε την πληροφορία για εσάς. Διαμοιραστείτε το άρθρο.
